De snelste met het juiste antwoord op de foto van vorige week was Anthony Kolder. De nieuwe opgave komt dan ook van hem. Er wordt weer eens gesloopt in Amsterdam. Natuurlijk is dat al enige tijd geleden gebeurd, vandaag staat hier een nieuw appartementengebouw.
De vraag is:

Welke burgwal/straat/ gracht/kade is dit?

Oplossingen via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Zoals onderstaande foto's van het nog complete pand en daarnaast het volledig nieuw opgebouwde pand duidelijk maken, staat dit pand op de hoek van de Vijzelgracht en Prinsengracht. Wat ons betreft een voorbeeldige reconstructie van het bestaande.
De gevelsteen in de zijgevel van het herbouwde pand is afkomstig van Sint Nicolaasstraat 2-4 en is hier geplaatst als eerbetoon aan C.P. Schaap, opzichter van het Gemeentelijk Bureau Monumentenzorg. De heer Schaap heeft veel te maken gehad met de herbouw van de panden Vijzelgracht 1-3.

Foto: Stadsarchief Amsterdam
Foto onder: VVAG

Goede oplossingen kwamen van Anthony Kolder, Arjen Lobach, Robert Raat, Ria Scharn, Otto Meyer, Adrie de Koning, Mike Man, Jos Mol, Ton Brosse, Dick van der Kroon, Hans van Efferen,

Deze keuzefoto betreft een locatie buiten de Singelgracht.

Ton Brosse dacht: als we het toch over poortjes hebben..., dan heb ik er ook nog een. Hij wil het volgende van u weten:

Waar staat deze poort?

Oplossingen graag via deze link

Foto: ©Ton Brosse

Deze hoek van de stad hebben wij al vaker bekeken. We zien hier de Kop van de Overtoom en de Overtoomsesluis met Dubbele Buurt. Op de achtergrond de Surinamestraat in wording. Meestal heette het dat de Dubbele Buurt gesloopt was, maar het was maar de helft. Een beroemde helft met het Hof van Holland en het Leidse Veerhuis. Onderstaande foto hebben wij al eens getoond; een luchtopname van de Dubbele Buurt. De Schinkel die we vorige week tegenkwamen reikte tot de sluisdeuren op de voorgrond, daarna begint de Kostverlorenvaart.

Foto's Stadsarchief Amsterdam

Op deze foto wordt duidelijk waar het allemaal om begon, namelijk het ruimer maken van de overgang van Overtoom naar de Amstelveenseweg. De bouw van nieuwe huizen is in volle gang, maar een heel eind terugliggend. De schutting om het kaalgeslagen stuk achter Overtoom 591 (Hof van Holland) zal de hele oorlog nog blijven staan. Pas begin 1961 wordt het gebouw van Autopon geopend, een regelrechte oorlogsverklaring van Pon aan Garage Kost, die vanouds de VW's leverde in Amsterdam. Kost had een grote schare VW-rijders die trouw bleven aan de firma en massaal met stickers op hun auto rondreden, weet Robert Raat nog.

Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Anneke Huijser, Adrie de Koning, Anthony Kolder, Fanta Voogd, Kees Huyser, Ria Scharn, Leo van Geuns, Robert Raat, Cor van Duinen, Mike Man, Otto Meyer, Hans Olthof, Ton Brosse, Jos Mol, Harry Snijder, Emmanuel Zegeling, Carol de Vries, Hans van Efferen,

Laat ons meegenieten en stuur hem naar de redactie. Vanaf 2020 moet het onderwerp zich juist buiten de Singelgracht bevinden. Wij verwachten wel een niet alledaags beeld dat ook niet-buurtbewoners wel eens op het netvlies kregen. Graag via deze link en alléén via deze link a.u.b. Blijf sturen!

Op zich zou de locatie geen probleem moeten zijn. Wij vragen u echter de werkzaamheden te duiden. Bovendien zijn er recent opnieuw werkzaamheden gestart en ook die zult u moeten omschrijven. Daarom willen wij ook deze week wat meer dan alleen de locatie van u weten.

Waar is dit?

Wat werd er op moment van het maken van deze foto uitgevoerd?

Wat wordt er op dit moment voor werk uitgevoerd?

Laat het ons weten via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Dit is het riante gebouw dat de Diamantclub Concordia liet bouwen op de Nieuwe Achtergracht 100, naast de Joodsche Invalide. In onze PDF over gebouw Casino beschrijven wij de controverse tussen de officiële diamantbeurs en het 'kinnesinnebeursie' van Concordia. Toen de Diamantbeurs in 1911 verhuisde naar het Weesperplein, hoek Nieuwe Achtergracht, volgde Concordia. Ze hadden moeite om het veel te grote gebouw te exploiteren en verkochten het in 1923 snel aan buurman Joodsche Invalide die het af liet breken om te vervangen door een gebouw in glas-en-staal dat er vandaag nog staat.

Foto's: Stadsarchief Amsterdam

Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Anneke Huijser, Kees Huyser, Jos Mol, Ria Scharn, Otto Meyer, Robert Raat, Adrie de Koning, Mike Man, Hans Olthof, Hans van Efferen,

Deze plaat werd eind 19de eeuw geschoten en het is verbazend hoeveel hiervan bewaard is gebleven. Alleen de twee klokgevels zijn gewijzigd in lijstgevels. De gang bestaat ook nog steeds en voert zowaar nog steeds naar inpandige huisnummers. Voor de zekerheid wordt de gang tegenwoordig met een hek afgesloten. Dat is meer een maatregel van de stad tegen junks dan dat de gebruikers dat willen.

Welke gracht/burgwal/kade is dit?

Welke zijstraat komt hier helemaal rechts op uit?

Oplossingen graag via deze link

Foto: Stadsarchief Amsterdam (maker hoort u volgende week)

Opvallend dat niemand het een mooi schilderij vond..., in tegendeel. Maar dat dit de Kloveniersburgwal is met rechts de Zuiderkerkstoren zagen toch wel aardig wat mensen. Dat schilder Oskar Kokoschka (1886-1980) dit vanuit zijn hotelkamer in het Doelenhotel zag, zal ook geen verrassing zijn.

Foto: Bob de Jong

Goede oplossingen kwamen van Arjen Lobach, Kees Huyser, Anthony Kolder, Jos Mol, Ria Scharn, Mike Man, Otto Meyer, Anneke Huijser, Hans Goedhart, Emmanuel Zegeling, Hans van Efferen, Hans Olthof,

Dit is weer een foto uit de Beeldbank met de beschrijving "locatie onbekend". Deze keer 'lokatie' met een "k". De foto kunt u klikken voor een grotere versie in de Beeldbank. Het is niet zeker of dit binnen de Singelgracht is of dat dit zelfs maar Amsterdam is. Weet u misschien waar dit dan wèl is?

Welke kruising is dit?

Als u een idee heeft waar dit is/was, laat ons het weten via deze link

Niks Ridderstraat, de Beeldbank wist allang dat dit Valkenburgerstraat 97-101 is, blijkens dezelfde foto met de juiste beschrijving erbij. Het is ons weer gelukt er eentje uit te pikken die dubbel in het archief zit.
Op een andere foto van dezelfde panden (zie detail) is een gevelsteen te zien. Een snelle maar niet grondige speurtocht heeft niet uitgewezen dat de steen bij de sloop gered is en ergens anders toegepast. Weet u er meer van?

Foto's: Stadsarchief Amsterdam

Goede oplossingen kwamen van Anneke Huijser, Robert Raat, Paul Graalman, Hans van Efferen,

...de Schinkel. Deze foto van het Jaagpad langs de Schinkel had eigenlijk mee moeten lopen met de illustraties van de oude Schinkel. Dit is even voorbij het punt waar de Sloterkade afbuigt naar het dorp Sloten en waar op de hoek Huis te Vraag stond en nu nog de gelijknamige begraafplaats is (achtergrond, dwarse bomenrij). Eigenlijk is er precies op dit stukje niet zoveel veranderd, behalve dat hier een rij van tientallen woonboten langs de oever ligt. Ook heet het pad ter plekke nog steeds Jaagpad.
De fotograaf is Jacobus van Eck die in het interbellum veel foto's van veranderend Amsterdam maakte. (SAA)

redactioneel

Met een flink uitgedund ploegje wandelaars trotseerden wij de regen en wind. De afhakers hebben achteraf vast spijt gekregen want de weersvoorspelling kwam uit. Na de enkele spetters om half twee werd het voor de rest van de middag droog. De middag was deze keer georganiseerd door Hans Olthof die vertelde en aanwees wat er in de stad nog herinnerde aan pelgrimage naar Amsterdam (Mirakel en Heilige Stede) en vanuit Amsterdam als etappeplaats naar Santiago de Compostella. Tweede organisator was Jos Pronk die hetzelfde deed met de vele zaken die herinneren aan schaatsen in Amsterdam en de fabricage van schaatsen. De gildebroeders die zich daarmee bezig hielden waren ingedeeld bij het klompenmakersgilde.
Er waren drie dames aangemeld maar daar kwam er maar één van opdagen, die zich echter tussen al die mannen kranig weerde.

Hans Olthof bracht ons op de hoogte van de per 1 april a.s. van kracht wordende regeling voor rondleidingen door de stad en het is duidelijk geworden dat dit jonge initiatief in ons clubje ten einde komt. We zouden hoge kosten moeten maken om nog een keer te wandelen of een vette bekeuring riskeren. Jammer!

In 1883 verbleef de secretariechef van de Koninklijke Academie van Wetenschappen te Lissabon een tijdje in Amsterdam. Het was José Duarte Ramalho Ortigao, oud 47 jaar. Ortigao was schrijver en journalist en schreef een reisdagboek waaruit we volgende passage lichtten, waarin hij het restaurant De Karseboom beschrijft. Dat restaurant was toen gevestigd in de Kalverstraat, nrs.23-25, het voormalige Fransche Koffijhuys, na 1936 dameshoedenpaleis Maison van den Brink.
De interieurfoto links is uit 1931 na een volledige herinrichting als gevolg van een faillissement in 1917.

"Het restaurant wordt hoofdzakelijk bezocht door zakenmensen, ongetrouwde boekhouders en kantoorbedienden. Enkele rijke kooplieden die 's zomers buiten wonen, ja zelfs de burgemeester als de familie van Zijn Edelachtbare in Scheveningen de baden gebruikt, komen in De Karseboom dineren wanneer hun bezigheden hen verplichten 's avonds in Amsterdam te blijven. De Karseboom is een soort filiaal van hun eigen eetkamer thuis".
"In dit restaurant zult u nog de oude Hollandse keuken vinden: het inheemse bier, veel lichter dan het Engelse of Duitse, de historische hutspot, een stevige stamppot van allerlei groenten, pap, roomtaart, hangop, een heerlijke zachte roomkaas die met kaneel, suiker en een geraspt beschuitje gegeten wordt".
"Er wordt meest Hollands gesproken, slechts aan twee of drie tafeltjes Duits. Men spreekt weinig en zacht. De meeste gasten bestellen een bord soep, een vleesschotel en groenten. Zij doen het vlees en de groenten op één bord door elkaar, gaan breeduit zitten, snijden alles tegelijk in kleine brokjes, overgieten de hele zaak met de jus en verslinden dan alles achter elkaar, bij vorken vol, met een machinale vraatzucht waaruit een geweldige eetlust en een even geweldig tekort aan gastronomische gevoeligheid blijkt. Weinig gasten eten brood, nog minder dessert en bijna niemand drinkt er iets bij. Als de schotel leeg is rekenen ze haastig af, steken een sigaar op aan het gasvlammetje in de deurpost en gaan ergens anders een biertje drinken".

Een zware storm raasde op vrijdag 14 oktober 1881 over West-Europa. Vooral Groot-Britannië kreeg het zwaar te verduren; 189 vissermannen verdronken die dag. In Amsterdam was over het algemeen slechts materiële schade, alhoewel in de Huidekoperstraat de paardenstal van de Gebr. van der Kuylen instortte waarbij vijf paarden onder het puin het leven lieten. Van de overige paarden liepen er om 10 uur 's avonds zo'n 20 stuks op het Frederiksplein in storm en regen. Op datzelfde plein werd die avond ook een paardentram omver geblazen waardoor die ontspoorde, inclusief koetsier, conducteur en zes passagiers. Iedereen kwam met de schrik vrij. Op het Leidseplein werd de krantenkiosk omver geblazen. De mevrouw uit de kiosk stond net buiten om iets te redden van haar handel. Toen de kiosk plat lag werd de rest van haar handel over het plein geblazen. Dat behulpzame passanten de kranten, enzovoort braaf terugbrachten zal de verkoopwaarde niet verhoogd hebben.

Hieronder de ravage van de ingestorte paardenstal, hier de achterzijde aan de Pieter Pauwstraat (SAA)

Op het dak aan de zuidzijde van de Nieuwe Kerk was geen lei blijven liggen, wel op straat. Nog meer daken sneuvelden, werden soms helemaal afgerukt. Overal lagen dakpannen, stukken lood en zink over de starten verspreid. Mensen gingen alleen naar buiten als dat dringend nodig was. Dames die dat toch waagden hadden de grootste moeite om het decent te houden. Soms werden voetgangers door een windvlaag gepakt en maakten de vreemdste bokkensprongen om in balans te blijven.
Op sommige bruggen stonden mannen met pikhaken en stokken hoeden uit het water te vissen. Met een dubbeltje per stuk streken die op deze dag een aardig extraatje op. Een schildwacht achter het paleis op de Dam school voor storm en regen in zijn wachthuis, tot dat door de storm gepakt werd en met wacht en al op de straatstenen terecht kwam. In de Leidsestraat klampte een dametje zich aan een schoorsteenveger in vol ornaat vast. Ze zal dat met flink wat zwarte vlekken hebben moeten bekopen.

Op de foto het dekken van een leien dak van de Nieuwe Kerk in 1961.

Een feest om te zien, dit samenspel van architect en metselaar. Het is bijna boetseren met baksteen. En als we dan toch bezig zijn een borstwering te metselen, waarom dan niet een beetje spelen met de ordening van de stenen. En de voeg wil ook wat!

Deze foto is genomen in de Vrijheidslaan.

Ook in moderne gebouwen valt er soms nog wat te beleven met metselverbanden. Met twee kleuren steen borduurt men hier voort op architectonische vormen.

De foto is niet in Amsterdam genomen. Er was niet zo snel een treffend voorbeeld te vinden. Weet u er een? Stuur een foto a.u.b.

De volgende stap is het combineren van natuurstenen sculpturen in een speelse gevelwand. Daar vind je plenty voorbeelden van aan het Scheepvaarthuis.

Beeldhouwwerk in baksteen, hier letterlijk "in" de bakstenen. Een bas-reliëf, ongeveer zoals sgraffito in cement doet. Deze is van Hildo Krop in een gang tussen twee panden in de Plantage. Er zijn heel moderne voorbeelden van, zoals hieronder. Deze foto is meteen het opstapje naar de werkelijke sculptuur in baksteen.

Deze sculptuur is ook van Hildo Krop. Hij maakte hem voor Het Schip van Michel de Klerk aan het Spaarndammerplantsoen, hoek Zaanstraat.

ma Matilde Griffioen-den Dolder schonk nog een bakkie leut in voor de Ouwe Dibbes. ‘Daan kan elk moment komen, Daan,’ zei ze tegen haar echtgenoot waar ze al zestig jaar mee optrok, de ex-beeldhouwer Daniël Sebastiaan, ‘heb je het cadeau?’ Kleine Daan, geboren op dinsdag 6-6-’06, werd deze week veertien en aanstaande zondag zou het hele spul komen. Maar Oma Matilde en Ouwe Dibbes vonden het leuk om nog een extraatje te geven i.v.m. de Daan-Daan-speurwoensdagen. En ze zouden ook nog een ritje maken met Opa’s langzaamaanautootje.

‘Hoi Daan,’ zei Oma en knufte Kleine Daan, ‘wat heb je een mooi weer meegenomen! Kom binnen!’  ‘We hebben een verrassing voor je omdat je bijna jarig bent. Opa is al bij zijn auto. Hier een tasje met lekkere dingen…, nee houd je jas maar aan!’
Even later tuften Opa Daan, Oma Matilde en Kleine Daan een beetje op elkaar gepropt door de Amsterdamse binnenstad en door het Vondelpark. ‘We laten je wat zien van de Vondelparkbeelden en van de natuur en dan gaan we even uitblazen op de Mussenbank.’ ‘Op de terugweg goed rondkijken, want het is hier een mooie buurt met veel krullerige erkers en daklijsten, echt iets voor jou!’
Op de Mussenbank kreeg Kleine Daan een knuf en een hand, alvast voor zijn verjaardag, en een presentje.

Daan pakte het uit en toen hij zag wat het was, klonk er een vreugdevol en luid ‘wauw!’ door het park waardoor de op de grond fouragerende kauwtjes verschrikt opfladderden. Het was een notitieboekje met een balpen en op het boekje en de pen stond zijn naam, Daan! De voorkant van het boekje werd gesierd door gevelbeeldjes die Daan meteen herkende. ‘Ach, je hebt al zo’n boekje, maar dat ziet er niet uit en is al bijna vol, dus we dachten zo…, en als déze vol is, krijg je van ons een hele grote mooie dikke dure die je dan aan Inge Bommelskous kan laten zien, je weet wel, die vrouw op het Stadhuis’ 
Oma en Opa kregen dikke zoenen en Daan bleef nog even kijken naar het schitterende cadeautje. ‘Dit plaatje ken ik nog niet.’ Daan wees naar een beeldje van Kuifje. ‘Dat is een raadplaatplaatje,‘ zei Opa, ‘een kennis van mij woont in Oost en nam een foto van dit kleine beeldje. Het is erg moeilijk te vinden, dus als het niet lukt, geven we je de oplossing!’ Daan beloofde goed te zoeken en goed rond te kijken.
Oma haalde lekkere broodjes en een fles sap uit haar tas en even later zaten ze te smikkelen en te knorren van genoegen. Op de terugweg bewonderden ze nog wat beelden, zoals het beeld Teun den Jager van Jan Bronner en de weggezaktebomenondersteunende houtsculpturen van Anton Klijnsmit. Eenmaal het Vondelpark uit genoten ze van de mooie Amsterdamse gebouwen door de zon fraai opgelicht (foto hieronder).

Nieuwe raadplaat: waar is dit beeldje van Kuifje te vinden? Laat het ons weten via deze link

De oplossing van de raadplaat van week 9:
'Space to take place', ontworpen door Claudia Linders en geplaatst aan de Bert Haanstrakade.

Goede oplossingen kwamen van Kees Huyser, Anneke Huijser, Jos Mol, Arjen Lobach, Adrie de Koning, Mike Man, Anthony Kolder,

Zeg maar dag met je handje tegen je pandje
Zeg maar: dag lampekappie, dag wenteltrappie
Zeg maar: dag scheve gevel, het spijt me, ze moeten je kwijt
Zeg maar: dag duivenplatje, dag binnenstadje
Zeg maar: dag ouwe troepie, dag blauwe stoepie
Jij verdwijnt in de nevel van een voorbijgaande tijd
Nee, je geurde bepaald niet naar odekolonje
Je rook meer naar vis en naar teer
Elke zaterdag maakten ze boven me bonje
En gingen als beesten tekeer
Zeg maar: dag stamcafeetje van tante Greetje
Zeg maar: dag leuke buurtje, dag lage huurtje
Zeg maar: dag Jordanezen, dag uitgeleefd feestgebouw
Zeg maar: dag autowrakken, dag kakkerlakken
Zeg maar: dag groentezakie van ome Sjakie
In een wereld als deze is er geen plaats meer voor jou
Het geluid van die handkarren op kinderkoppies
Dat ging je door merg en door been
Over twintig jaar zeggen ze heel filosofies:
Wat zonde toch dat het verdween
Zeg maar dag met je handje, dag met je handje
Dag apotheekie, dag winkelweekie
Dag fijn publiekie, dag meelfabriekie
Zeg maar: dag blonde zussie, dag brievenbussie
Dag lekker stukkie, dag viadukkie
Dag warme bakker, dag krentenkakker
Zeg maar dag

Piet Römer en Leen Jongewaard - 1969

Tekst: Eli Asser

Muziek: Harry Bannink

© Manuscript

Luisteren...

Van oorsprong een inventarisatie door Minne Dijkstra en nu in afleveringen hier; waar nodig geactualiseerd.

± 1640 - Hoogkamergang

Oudezijds Achterburgwal 99

Historie
Een overdekt Renaissancepoortje tussen Oudezijds Achterburgwal 97 en 117 geeft toegang tot de Hoogkamersgang. Het was eertijds de toegangspoort tot het binnenterrein van het voormalige Bethaniënklooster.
Op 14 december 1989 werd een algehele renovatie door Stadsherstel van de restanten van het kloosterpand aan de Hoogkamersgang afgesloten. Aan de gang is nu een restaurant gevestigd. Vanaf het binnenterrein is de achterkant van het “Bethaniënklooster” te zien, in werkelijkheid een gebouw dat later op de fundering van dit oude klooster is opgetrokken.

Toestand
Goed. De graffiti zullen wel weer verwijderd worden.

Eigenaar
Niet vastgesteld

Huidige toestand
Graffiti verdwenen maar timpaan vuil (duiven)

Onderstaand gang en inpandig pakhuis 1989 (SAA)

1645 - Spinhuis

Spinhuissteeg 1

Historie
Het Spinhuis werd in 1645 gebouwd op het voormalige terrein van het Sint Ursulaklooster en het poortje diende als toegang tot deze strafinrichting. Hier werden bedelaressen en hoeren te werk gesteld met spinnen, weven en andere handwerken.
De beeldengroep boven in de poort is gemaakt door Hendrick de Keyser in 1607 en is de verbeelding van Castigatio: de Tuchtiging (zie ook de poort van het Rasphuis). Links is een deugdzame nettenboetster afgebeeld, rechts een zondares die getuchtigd wordt. Het vers is van P.C. Hooft en luidt: "Schrick niet; Ick wreeck geen Quaat: maar dwing tot goet. Straf is myn hant, maar lieflyk myn ghemoedt".
Voor die tijd was de Amsterdamse strafpraktijk een voorbeeld voor heel Europa. Uit het vers spreekt dat het doel was de gestraften door tucht, orde en het leren van een vak op te voeden tot deugdzame burgers. Dus niet alleen de vergelding maar evenzeer de reclassering was onderdeel van deze aanpak.
Oorspronkelijk werd het geheel getooid met de keizerskroon die later ten behoeve van het aanbrengen van een raam is verwijderd. In 1782 verhuisde de inrichting naar het Spin- en Nieuwe Werkhuis aan de Roetersstraat 2 (nu het Sarphatihuis). Toen werd het reliëf van het poortje in de Spinhuissteeg meegenomen. Het is in 1911 weer teruggeplaatst. Het diende vanaf toen als toegang tot het hoofdbureau van politie.
Na 1782 heeft het allerlei functies gehad: katholiek meisjesweeshuis, kazerne vanaf 1787, belastinggebouw, gevangenis, van 1833 tot 1941 Hoofdbureau van Politie, gemeentekantoor, Bureau voor Statistiek. Heden tendage huisvest het een afdeling van de Universiteit van Amsterdam.

Toestand
Matig. Bouwkundig is het in orde maar deels wel vuil. De verwachting is dat over afzienbare tijd wordt begonnen met een opknapbeurt.

Eigenaar
Universiteit van Amsterdam

Huidige toestand
Recentelijk (2011) heeft de UvA, in samenwerking met de VVAG,
de Spinhuispoort in de Spinhuissteeg laten restaureren, en het resultaat mag er werkelijk zijn! De VVAG heeft zelfs (letterlijk) de kroon op het werk geschonken.
Minne is nog even gaan kijken en beaamt dat het er prima uitziet. Zelfs de kleine letters van de spreuk zijn messcherp te lezen.

Foto links: VVAG

Tekeningen onder: Stadsarchief Amsterdam

Zondag 14 maart 1920 - Vandaag bestaat het dagblad 'Nieuws van den Dag' 50 jaar. Dit volksdagblad werd in 1870 opgericht met de nogal hoogdravende intentie om de lezer ontwikkeling te brengen. Het blad is sterk op Amsterdam gericht. Het blad wordt gedrukt bij Stoomdrukkerij Roeloffzen & Hubner op de Nieuwezijds Voorburgwal 187. Die kreeg het zó druk met de krant dat later als de drukkerij van Het Nieuws van den Dag ingelijfd wordt.
In 1893 krijgt het blad concurrentie doordat De Telegraaf de stadskrant De Courant uitbrengt, eveneens op Amsterdam gericht. Dat leidt in 1923 tot een fusie, waarna het blad uitkomt als De Courant/Nieuws van den Dag. Eerst als avondblad, vanaf 1986 in een ochtend- en een avondeditie. In 1998 heft De Telegraaf de krant op en krijgen de meer dan 50.000 abonnees voortaan De Telegraaf in de bus.
In 1927 wordt de drukkerij gesloopt om plaats te maken voor het Telegraafgebouw zoals we dat nu kennen op nr.187-225.

Afb: Stadsarchief Amsterdam

Zondag 14 maart 1920 - Vandaag overleed Willem Korthals Altes (1860-1920) op 59-jarige leeftijd. Hij was graanfactor in dienst van het bedrijf van zijn vader Jan Philip Korthals Altes (1827-1904) die in 1896-'98 de graansilo op de Strekdam voor ƒ800.000 liet bouwen, gefinancierd uit eigen portemonnee. Diens vader, de Duitser Johan Philipp Altes (1790-1875), trouwde met Anthonia Korthals die uit een familie van graanhandelaren stamde en waar de jonge Altes ging werken en later het bedrijf kon overnemen. Altes voegde na zijn huwelijk deze welkome 'binnenkomer' toe aan zijn naam.

Foto: Stadsarchief Amsterdam

Hieronder weer een keuzemenu naar oude afleveringen van het jaar 2020. De keuze 2014 t/m 2019 leidt naar de laatste aflevering van het betreffende jaar, met onderaan een eigen menu voor dat jaar.

Aanmelden voor deze digitale uitgave    -    Afmelden voor deze digitale uitgave