


Het Amsterdam van Herman Misset
Vrijwel direct na het openen van het nieuwe Centraal Station begonnen zich aan de westzijde verzakkingen voor te doen. Dat was al ingeluid door problemen met de fundering van de stationskap, maar kwalijk was de verzakking van de eerste pijler van het viaduct waardoor ook de rails mee zakte en de treinen een steeds heviger dreun kregen door het hoogteverschil in de rails. In 1905 werd besloten het viaduct te vernieuwen, waarbij het naar ruim 80 meter westelijker verplaatst werd. Nu werd de fundering rigoureus aangepakt door de pijlers op caissons te bouwen. Intussen moest het treinverkeer gewoon doorgaan. Misset genoot duidelijk van de grootscheepse werkzaamheden en documenteerde alles nauwgezet.


Wederdopersoproer 1535
Parallel aan ons verhaal over de Amsterdamse politie willen wij een aantal opstanden en oproeren de revue laten passeren voordat er zoiets als politie was. Ook daarbij werden de machtsmiddelen van het stadsbestuur ingezet om orde en rust weer te herstellen. Natuurlijk was deze eerste bijdrage over de Wederdopers niet het eerste incident, maar die daarvoor zijn niet zo goed gedocumenteerd.
Deze dopersen vonden in Amsterdam een bijzonder welwillend klimaat en de burgemeesters waren zelfs bereid
de strenge ketter-voorschriften van de Brusselse regering te negeren. Tot ze op 11 februari 1535 met veel rumoer naakt door de straten liepen en op 10 mei 1535 een gewapende meute het stadhuis belaagde. Zij hadden hun hand overspeeld.

Hulp gevraagd, de oplossing
Een breed water, grote schuiten en dukdalven, dat is geen gracht. Meerdere inzenders dachten aan de Bilderdijkkade, maar de overigen wisten de plek te vinden aan de Kostverlorenvaart: Derde Kostverlorenkade 36 en hoger, vlakbij de Overtoom. Een blok woningen met als bijzonderheid maar liefst 6 deuren naast elkaar. De onbekende fotograaf maakte de foto vanuit een pand aan de Paramaribostraat.
Goede oplossingen kwamen van Jos Mol, Mike Man, Gert Bil, Anneke Huijser,
Hulp gevraagd, de nieuwe
Straatmuzikanten lopen al spelend door een onbekende straat. Waarom zij daar musiceren staat er niet bij. Was het een aubade voor een bekende of jubilerende buurtbewoner? Trokken muzikanten door de buurten om iets bij te verdienen in de crisisjaren (de foto is van 1935)? Was er ergens een concours voor straatmuzikanten? Gelet op de kleding is het geen warme dag. Geen dag waarop je publiek trekt die een duit in je centenbak gooit.

Op dinsdag 10 november 1925 overlijdt Mr. Daniël Josephus Jitta. Hij was rechtsgeleerde op het gebied van het internationaal privaatrecht en handelsrecht. Groeide op in Brussel. Na zijn promotie in Leiden begon hij in Amsterdam zijn carrière als advocaat en was hij enkele jaren directeur van verzekeringsmij. Flevo. Hij volgde eind 1893 Tobias Asser op als hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Josephus Jitta maakte zich daarnaast sterk voor internationale afspraken tot bescherming van industrieel eigendom. De Octrooiwet uit 1910 is voor een groot deel door hem samengesteld. Hij was politiek actief als gemeenteraadslid in Amsterdam, waar hij pleitte voor de teruggave van het Paleis op de Dam als stadhuis, en als Statenlid van Noord-Holland. Erkenning kreeg hij met de benoeming tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1903) en het lidmaatschap van de Koninklijke Academie van Wetenschappen (1919).


Dit is de tweede keer dat de forse telelens van Stef u op een dwaalspoor zette. We kijken met hem de Nieuwe Kerkstraat in en zien dan de Magerebrug over de Amstel voordat de straat weer verdergaat als Kerkstraat. Om deze foto te kunnen maken stond Stef op gebouw Metropool (bovenste verdieping? dakterras?) in de Weesperstraat. Wij moesten zelf met een liniaal op de stadskaart controleren dat je in die zichtlijn inderdaad op het Rijksmuseum stuit.
Eerste melding: 09:13 uur
Goede oplossingen kwamen van Kees Huyser, Arjen Lobach, Ria Scharn, Simon Claessen, Peter Waagen, Anthony Kolder, Anneke Huijser, Gert Bil, Mike Man, Han Mannaert, Marike Muller, Robert Raat, Ton Brosse, Adrie de Koning, Hans van Efferen, Kees Leseman, Willem van Meerland, Jos Mol, Luc Sunter,




De bovenste is de foto die ons letterlijk voor ogen stond. Na het dempen van de Leprozengracht werd een deel van het tracé veranderd in speeltuin 't Centrum c.q. speelveld. De dubbele toren is dan die van de Mozes en Aaronkerk. De speeltuin werd op zondag 2 september 1923 door wethouder Wibaut geopend. In WOII werd deze speeltuin bij razzia’s in de buurt gebruikt om de Joodse bewoners te verzamelen voordat ze werden weggevoerd. Na de oorlog was er niemand meer om er te spelen en is de plaats ontruimd.
Heel vindingrijk waren de alternatieven met speeltuin Kindergenoegen in de Haarlemmer Houttuinen met de torens van de Posthoorn als achtergrond. Kindergenoegen was een verzameling kinderactiviteiten met z'n oorsprong in de Staatsliedenbuurt. De organiseerden filmvoorstellingen in de Hollandia, een drumband en fanfare en hadden een 1e clubhuis in de Van Hallstraat.
Ook de speelplaatsen op de Herenmarkt en het Hendrik Jonkerplein vonden we leuk gevonden, met dezelfde Posthoorn in het verschiet.
Goede oplossingen kwamen van Marike Muller, Kees Huyser, Anneke Huijser, Arjen Lobach, Ria Scharn, Anthony Kolder, Mike Man, Robert Raat, Hans van Efferen, Ton Hupkens, Jos Mol, Adrie de Koning,

Ons tripje naar Amsterdam-Noord bracht ons naar het nieuw geopende gemeentelijke badhuis op de Meteorenweg, hoek Maanstraat. Over de huidige bestemming van het pand liepen de meningen uiteen van woning tot bedrijfsverzamelgebouw. Volgens onze informatie was er tot gisteren een B&B in gevestigd. Maar je weet maar nooit wat er vandaag is gebeurd en daarom waren we niet al te streng.
Eerste melding: 09:19 uur
Goede oplossingen kwamen van Kees Huyser, Arjen Lobach, Marike Muller, Peter Waagen, Anthony Kolder, Anneke Huijser, Ria Scharn, Mike Man, Robert Raat, Otto Meyer, Ton Brosse, Hans van Efferen, Kees Leseman, Willem van Meerland, Jos Mol, Adrie de Koning, Luc Sunter,


Stef fotografeert Amsterdam
Een iets eenvoudiger opgave, deze week.
© Stef Coronel; bezoek zijn blog

"Iemand stuurde ooit deze prentbriefkaart met een wijds gezicht op het begin van een laan. Van hieruit gezien was de linkerkant van die laan volledig bebouwd met woonhuizen, enzovoort. De rechterkant lijkt meer op een park, maar aan het begin staan enkele grote gebouwen met vooraan een rond pand. Voorlangs een gracht en een brug en een vrachtscheepje. Over de brug rijdt net een tram; de kaart lijkt oud maar het is toch al een elektrische tram. Rechts onderaan is een loopbrug te zien; daar heeft een pdf laatst uitvoerig over gerept. De fotograaf stond zó hoog dat dit bijna een vogelvluchtopname is. Waar zou hij gestaan hebben? Vast een ander hoog gebouw.
Er zijn tientallen foto's gemaakt van dit punt vanaf datzelfde hoge gebouw. We zullen ze allemaal goed rekenen maar ik heb het nu over een prentbriefkaart... met die loopbrug"

Onze stad loopt qua fietsgebruik voor op veel buitenlandse steden. We hebben wat dat betreft een behoorlijke voorbeeldfunctie. Toch verliep de introductie van de fiets hier niet vlekkeloos. En de komst van de auto maakte het er niet makkelijker op.