Fotoquiz

De snelste met de goede oplossing van de quiz van vorige week was Robert Raat. Van hem komt dan ook deze nieuwe opgave.

Waar staat de fotograaf?

Welke straat kijkt hij in?

Waar staat de bebouwing die aan het eind van de straat te zien is?

En laat u niet gek maken door de reclameborden. Daar is het niet.

Oplossingen via deze link.

Anjeliersstraat met onder de tuitgevel de ingang naar het inpandige Trompettershofje Anjeliersstraat 93-95.

Het Trompettershofje werd gevormd door een achttal woningen voor weduwen van de Waalse Gemeente. Het werd gesticht in 1627.
De woningen bevonden zich in een L-vormig blokje met twee woonlagen en met twee ingangen. Achter elk der beide ingangen was een voorportaal met deur naar de benedenwoningen en een trap naar boven. Ook was daar voor vier woningen een closet met een leiding naar de beerput op het binnenplaatsje.
Op de foto's hieronder links de overbouwde gang naar het hofje. In de doorgang staat een bezoeker die er ook maar net rechtop doorkan, zij het met zijn hoed nog op. Op de rechterfoto het binnenplaatsje met de westvleugel en de schutting van nr.101.

Waar? Wat?

Voordat u ons ellenlange verhandelingen stuurt over het huidige gebruik..., het thema is de bouw van dit optrekje en de opdrachtgevers. Uw oplossing via deze link.

Doe mee en verzamel zoveel mogelijk informatie en afbeeldingen die betrekking hebben op de quizfoto van deze week. Onze redactie bakt er weer een verhaaltje van.

Het onderwerp was het weeshuis De Oranjeappel der Collegianten, met op de tekening links de ingang naar het inpandige weeshuis, een gang tussen Huidenstraat 2 en 4. Deze gang hoorde bij Herengracht 346 en het weeshuis stond in de tuin van dat huis. Het huis werd in 1680 gekocht voor de riante tuin en de vrije ingang vanaf de Huidenstraat. Het huis zelf werd verhuurd. Dat was niet de start van het weeshuis; dat was in het één raam brede pandje tussen Keizersgracht 345 en 347. In feite is het een overbouwde gang tussen beide nummers.

Het uitgebreide artikel staat voor u klaar, als vijfenveertigste aflevering van ons eigen jaarboek Fotoquiz 2015.

Klik deze link om alleen aflevering 45 te lezen. U kunt ook alle aflevering tot vandaag tegelijk inzien: klik hier (of de omslag links) voor het jaarboek zover als het gevorderd is (>26MB).

Aflevering 45 werd samengesteld uit materiaal van Anneke Huijser, Anna Denekamp, Ria Scharn, Dolf van Wijngaarden, Erwin Meijers en Fred Kuiper.

Wat Waar?

Uw oplossing a.u.b. via deze link.

Oplossing vorige week:

Fotograaf George Breitner stond op brug 25 over de Herengracht en keek door de Oude Spiegelstraat richting Singel. En u gelooft het misschien niet, maar de hoekhuizen staan er nog precies zó.

Ik geef toe..., de fotograaf was behoorlijk verdwaald buiten 'onze heilige begrenzing', de Singelgracht. Weet u ondanks dat toch deze kerk thuis te brengen?

Uw oplossing graag via deze link.

Heeft u zelf ook foto's van typisch Amsterdamse maar niet direct overduidelijke plekjes? Stuur ze gerust.

Oplossing vorige week:

Binnengasthuiscomplex, Vendelstraat.

De eerste met de goede oplossing was Ger Theuns.

Arjen Lobach wist ook het adres van het huis met het torentje: Vendelstraat 2

Cornelis Christiaan Dommelhuizen (1842-1928) schilderde in 1878 dit gezicht over de Geldesekade. Hij heeft gewerkt onder diverse namen C.C. Dommershuizen
Chr. Dommelshuizen
Christian Dommelshuizen en
C. Dommersen
Zijn broer, ook kunstschilder, maakte het nog een graadje erger. Die woonde en werkte als Dommerson een tijd in Engeland.

Na al dat gemarchandeer van afgelopen weken, de boel opleuken om een fraaier schilderijtje te krijgen, deze keer een schilder die zich aan de werkelijkheid hield. Hij maakte meer van dat soort genrestukken, zoals dit links. Weet u waar hij zat toen hij de voorbereidende schetsen maakte? Zoek maar niet naar de titel; die helpt u ook niet veel verder: Het joods kwartier in Amsterdam.

Uw oplossing graag via deze link.

Stadhouderskade, deel 2.

In 1910 tekende Herman Missët de Stadhouderskade tussen Vondelstraat en Overtoom. Precies de andere kant op kijkend als bij het onderwerp van de metamorfose van vorige week. Zoals vaker was Missët verzocht deze gevelrij vast te leggen voordat ze tegen de vlakte zou gaan. De vorige week al genoemde hotelmaatschappij Atlanta begon hier grond en gebouwen op te kopen om een kapitaal hotel te kunnen bouwen. Dat nam zulke vormen aan dat ze in 1920 al grote delen in bezit hadden. De ambities waren zo hoog opgeschroefd dat ze er aan failliet gingen. Dat was in 1922.

Op de foto links doet een der villa's (links op de foto) dienst als projectkantoor voor Hotelbouw Atlanta.

Het gemeentebestuur moedigde in die jaren de bouw van hotelcapaciteit flink aan. Dat had alles te maken met de Olympische Spelen die in 1928 in Amsterdam gehouden zouden worden.

Wat was er aan de hand met hotel Atlanta? De hotelmaatschappij was opgericht door een aantal grote scheepvaartmaatschappijen om hotelcapaciteit voor passagiers te creëren. Vanaf 1919 presenteerde architect A. Jacot het ene na het andere plan maar struikelde steeds weer over de Schoonheidscommissie. In 1921 kreeg Atlanta het moeilijk door financiële problemen bij een der vennoten, de Koninklijke Hollandsche Lloyd. Daardoor kwam ook Atlanta in financiële problemen en zo viel in 1922 het doek voor de onderneming.

De eerste gegadigde voor grond uit de boedel van Atlanta was de Amsterdamsche Maatschappij voor Jongemannen (AMVJ). De AMVJ presenteerde zich als open jongerenvereniging en was gekant tegen het verzuilde jeugdbestel. Ze hanteerde niettemin uitgesproken christelijk uitgangspunten. In haar werk richtte zij zich op jonge mensen in de dienstverlenende sector en op middelbare scholieren. Het grote gebouw was in 1928 gereed en werd voor het grootste deel verhuurd aan Hotel Centraal, zodat de stad toch op tijd zijn hotel-capaciteit kreeg. Architect was Foeke Kuipers.
In 1946 werd de naam gewijzigd in Algemene Maatschappij voor Jongeren, waardoor de afkorting geldig bleef.

Op de foto hierboven is links nog net het 'Persilhuis' te zien, het hoofdkantoor van Henkel. Ten tijde van de opname was dit echter nog het pand van Hupfeld's Pianohandel. Daarover in de derde aflevering.

De braak liggende ruimte tussen AMVJ en het gebouw van de Woningdienst kreeg toch nog een bestemming en om de oude initiatieven voor deze grond te "eren" kreeg de nieuwbouw de naam Gebouw Atlanta. Het werd echter geen hotel maar een kantorengebouw met onderin een showroom voor automobielimporteur Nederlandsche Automobiel Maatschappij, een volle dochter van de Amerikaanse automobielfabriek REO (Ransom E. Olds, de oprichter die later ook Oldsmobile oprichtte). De NAM werd ook de hoofdhuurder, die voor de REO de begane grond als showroom in beslag nam. Achter de showroom bevond zich een grote garage met een ingang helemaal aan de rechterkant van het gebouw. De architect was Philip Anne Warners, de eerste steen werd 31 maart 1928 gelegd en in 1930 werd het gebouw in gebruik genomen.
De autoshowroom was al snel verdwenen. In een advertentie van 1936 wordt al een adres in de Sarphatistraat genoemd. De ruimte werd alsnog als kantoorruimte verhuurd. Boven de showroom kwam een restaurant, maar ook dat was snel verdwenen. Het was (toen) allemaal te ver buiten het centrum.

Bij de levensloop van burgemeester De Vlugt maakte Fred van Kooij volgende opmerking. Wij stelden dat De Vlugt makelaar was, maar Fred merkte op dat hij oorspronkelijk aannemer was en destijds twee petten ophad: sociaal voor de burger maar tegelijk verdiende hij aan nieuwbouwprojecten. In 1922 woonde hij op Joh. Vermeerplein 3.
Dat hij niet bij iedereen geliefd was kun je lezen in een krantenartikel in de Tribune van 11 maart 1922. Hij was toen nog geen jaar burgemeester.
Dat verwaarloosde stukje voormalig Nieuwer-Amstel met o.a. een Ruysdaeldwarsstraat is helaas pas veel later door Amsterdam aangepakt.

YouTube

Deze film uit 1946 laat zien hoe het verkeer te water na de oorlog weer op gang kwam.

Klik de afbeelding om te bekijken.

Donderdag 11 november 1915 - De commandant van de Stelling Amsterdam maakt bekend dat bij Koninklijk Besluit delen (rond een aantal militair van belang zijnde inrichtingen) van de gemeenten Amsterdam, Zaandam, Ouder- en Nieuwer Amstel en Muiden de "staat van beleg" is afgekondigd. De maatregel, die voor veel meer delen van het land geldig is, wordt ingevoerd per 13 november 1915.
Op diezelfde dag wordt een militaire wet van kracht die enorme straffen in het vooruitzicht stelt bij insubordinatie van gemobiliseerden en van zelfverminking om te ontkomen aan de oproep tot mobilisatie.

Hieronder weer een keuzemenu naar oude afleveringen van het jaar 2015. De keuze '2014' leidt naar aflevering 1 van 2014, met onderaan een eigen menu voor dat jaar.

Veel van de historische afbeeldingen van Amsterdam komen uit de collectie van het Stadsarchief Amsterdam

Aanmelden voor deze digitale uitgave    -    Afmelden voor deze digitale uitgave